Meer informatie
Fred van Eldijk (1959) schildert de laatste jaren ‘landschaften’, een breed opgevatte verzamelnaam die vooral verlaten stadsgezichten omvat met kleurrijke huizen, besneeuwde bushokjes of schuurtjes, een spoorwegemplacement, een picknicktafel of een driewieler. Hoewel alles duidt op menselijk ingrijpen, is er geen sterveling te zien. Desolate taferelen waarop de schilder een beklemmend spel aangaat met aan- en afwezigheid. De magisch-realistische, soms verontrustende sfeer wordt versterkt door de gekozen standpunten en de opvallende, zo nu en dan schrille kleuren, bijvoorbeeld waar geel, fel oranje of gedempt groen gepaard worden aan paarsen of bruinen.
Dat de schilder ook door de mens zelf gefascineerd wordt, blijkt uit een reeks portretten van vrienden en bekenden uit zijn directe omgeving. Ook hier roept hij, met name door het specifieke kleurgebruik, een zekere vervreemding op die de schilderijen des te intrigerender maakt.
Fred van Eldijk volgde zijn opleiding van 1978 tot 1983 aan de Academie voor Beeldende Vorming in Tilburg en is sindsdien als beeldend kunstenaar actief, tegenwoordig pendelend tussen Maastricht en Dresden.
